Muaz b. Cebel (r.a)’den rivayet edilmiştir; dedi ki:
“İki kişi Rasûlullah (s.a.v)’ın huzurunda küfürleştiler. (Öyle ki) birinin yüzünde (diğerine karşı) öfkesi gözüküyordu. Rasûlullah (s.a.v) buyurdular ki: Ben bir kelime biliyorum, eğer onu söyleyecek olsa, kendinde zuhur eden öfke giderdi. (O kelime) Eûzü billâhi mineş-şeytânirracîm’dir.
